Είναι πολύ ενδιαφέρον και ενθαρρυντικό, για έναν γονιό να ξεκινάει μια τέτοιου είδους αναζήτηση.

Ο κάθε γονιός έχει τις αγωνίες του και τους προβληματισμούς του και επιπλέον για το πως θα μεγαλώσει ένα παιδί.

Θεωρούμε δεδομένο πως ο γονιός αγαπάει το παιδί, αλλά τι ακριβώς σημαίνει αυτό;

Κάθε θέμα ή πρόβλημα, δημιουργείται σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο κατανόησης. Για να βρεθεί η λύση του, είναι απαραίτητο να αλλάξουμε επίπεδο συνειδητότητας.

Οι Βασικές Αρχές δόμησης σκέψης:

– Γιατί κάνουμε παιδιά;

– Ποιος νομίζεις ότι είναι ο καλός γονιός;

– Τί χρειάζεται – πρέπει να, κάνει ο καλός γονιός;

– Το Πρέπων – το Προσήκον – το Χρήσιμο

– Το παιδί ΜΟΥ;

– Το πως θα μιλήσω σε αυτό το παιδί, μπορεί να είναι διαφορετικό από το τι θέλω εγώ για να είμαι καλά.

– Το παιδί εκτός από δικαιώματα έχει και υποχρεώσεις.

– Ο Γονέας οφείλει να φροντίζει την Σχέση με το Παιδί.

– Πως και γιατί αλλάζω το λεξιλόγιο μου.

– Πως επικοινωνώ χωρίς φωνές και τιμωρίες, χωρίς «ΜΗ» και «ΠΡΟΣΕΧΕ» και κυρίως χωρίς απειλές.

– Όταν ο γονιός είναι ήρεμος είναι και το παιδί ήρεμο και η σχέση τους αρμονική.

– Θέτοντας όρια με αγάπη, το παιδί βιώνει ασφάλεια και εμπιστεύεται.

– Δείχνοντας του εμπιστοσύνη, το παιδί μαθαίνει να βρίσκει λύση στα προβλήματα και αυξάνεται η αυτοεκτίμηση του.

– Το κλάμα ή ο θυμός του παιδιού, είναι μια φυσιολογική αντίδραση του.

Είμαστε προγραμματισμένοι να μην αντέχουμε το κλάμα του παιδιού.

Οφείλουμε να το αντέξουμε και να μην υποκύψουμε.

Οφείλουμε να το κατανοήσουμε και να το επιτρέψουμε.

ΟΧΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΟ ΟΡΙΟ.